Het levensverhaal van Sabina Wurmbrand

1913-2000

Direct naar: Gratis film 'Sabina'

Sabina Oster wordt in 1931 geboren en groeit op in een groot Joods gezin in de universiteitsstad Tsjenivtsi, die dan nog bij het Hongaars-Oosterijkse keizerrijk hoort. Later valt de stad onder Roemenië. Het gezin maakt deel uit van een grote Joodse gemeenschap. Haar ouders voeden de kinderen streng op. Alles staat in het teken van het orthodox-joodse geloof, een leven vol regels en rituelen.

Begin jaren dertig krijgt Sabina de mogelijkheid om in Parijs te gaan studeren, aan de beroemde Parijs-Sorbonne Universiteit. Die kans grijpt ze met beide handen aan. Het mondaine karakter van Parijs past goed bij Sabina. Haar uitbundige studentenleven staat in schril contrast met haar strenge joodse opvoeding, en in de twee jaar die ze in de Franse hoofdstad verblijft, neemt ze afstand van haar joodse geloof. Ze verklaart zichzelf tot atheïst en bestempelt genot tot het doel van het leven.

Richard

Wanneer Sabina na haar studie terugkeert naar huis, leert ze in 1936 Richard Wurmbrand kennen. Een lange, knappe man die grapjes maakt en een echte charmeur is. Sabina wordt direct verliefd op hem. Net als Sabina is Richard overtuigd atheïst, ondanks zijn Joodse wortels. Samen genieten ze van het leven, van feesten en van elkaar.

Voor ze trouwen waarschuwt Richard haar: “Een leven met mij als man zal niet makkelijk zijn.” Sabina denkt hierbij alleen aan hoe knap hij is en hoe goed hij meisjes kan versieren en ziet dat als de uitdaging voor hun huwelijk. Wat er verder op hun levensweg zal gebeuren, had ze nooit kunnen voorzien.

Sanatorium



Een jaar nadat ze getrouwd zijn, krijgt Richard tuberculose doordat zijn immuunsysteem is verzwakt door zijn alcoholgebruik. Richards enige kans op herstel is een langdurig verblijf in een sanatorium, ver weg van zijn woonplaats. Sabina besluit bij haar moeder in te trekken. Ze kan om de week haar man bezoeken.

Terwijl Richard in een sanatorium herstelt, leert hij een timmerman kennen die hem naar Jezus leidt. Door het lezen van de Bijbel en het horen van het Evangelie komt Richard tot geloof. Hij probeert ook Sabina over Jezus te vertellen, maar die houdt de boot af. "Ik sterf liever dan dat ik jou christen zie worden", zegt ze tegen haar man. Ze ziet hun oude leven in rook opgaan. Bovendien, als hij al behoefte heeft aan een godsdienst, waarom dan het geloof in Jezus, waar in haar joodse opvoeding met verachting over werd gesproken?

Maar Richard houdt vast aan zijn nieuwe geloof. Hij wil zich zelfs laten dopen. Dat is voor Sabina de druppel. Ze besluit op de dag van zijn doop zelf uit het leven te stappen. Toch komt ze uiteindelijk niet zover. Wat als Richard gelijk heeft? Wat als er een God bestaat en een hiernamaals? Ze staat op, plukt bloemen en gaat naar het station, waar ze haar gedoopte man opwacht. Het is het begin van een onwillige, maar geleidelijke verandering.

Bekering

Elke zondagavond gaat Richard nu naar de kerk, maar een paar maanden na zijn doop weet Sabina haar man over te halen om uit te gaan, net als vroeger. Bij een nachtclub aangekomen, bestellen ze een drankje en belanden ze aan een tafel met oude vrienden. Maar het voelt niet zoals vroeger. Het voelt leeg en Sabina wil weg. Onbeleefd, vindt Richard, en hij haalt haar over om nog even te blijven. Het zijn lastige uren voor Sabina. Wat ze dacht dat ze wilde, wil ze niet meer.

Eenmaal buiten voelt ze zich bevrijd en stelt ze: "Ik ga direct naar het huis van de voorganger en ik zal ervoor zorgen dat hij me doopt. Het zal als een bad zijn na al deze vuiligheid." De volgende dag wordt Sabina gedoopt. Vanaf dat moment is er geen grotere ambassadeur voor het geloof dan zij. En niet veel later ervaart Richard de roeping om predikant te worden.



"Ik ga direct naar het huis van de voorganger en ik zal ervoor zorgen dat hij me doopt."

Oorlog



In 1939 neemt de Duitsgezinde en antisemitische IJzeren Garde het heft in handen in Roemenië. Joden, zoals Sabina en Richard, vormen volgens de regering ineens ‘het gevaar van de maatschappij’. Onder leiding van de IJzeren Garde worden tienduizenden Roemeense Joden vermoord of gedeporteerd. De familie van Sabina brengt het er niet goed vanaf. Al haar familieleden worden in de eerste helft van de oorlog tijdens een genocide in Transnistrië vermoord.

Intussen heeft Richard de predikantenopleiding afgerond en wordt hij voorganger. Samen met haar man helpt Sabina families die door de oorlog zijn verscheurd. Ze smokkelt Joodse weeskinderen uit getto's en getuigt van Jezus in schuilkelders. Door hun illegale activiteiten wordt zowel Richard als Sabina regelmatig opgepakt en vastgezet. Maar mede door de tussenkomst van een Zweedse diplomaat worden ze steeds weer vrijgelaten.

Vergeving



In 1944 hoort Richard een soldaat van de IJzeren Garde opscheppen over hoeveel Joden hij heeft omgebracht in Transnistrië. Deze Borila verblijft in hun appartementencomplex en Richard nodigt hem bij hen thuis uit, waar hij hem over het Evangelie vertelt.

Wanneer Borila spottend zegt dat niemand zo liefdevol is als Richard beweert, vertelt Richard hem over de familie van zijn vrouw die omgekomen zijn bij de genocide in Transnistrië. Hij verzekert hem ervan dat Sabina hem, ook als ze hoort wie hij is en wat hij gedaan heeft, met open armen zal ontvangen en hem eten aan zal bieden. Borila gelooft het niet, maar het gebeurt zoals Richard gezegd heeft. Zodra Sabina hoort over Borila’s achtergrond, komt ze naar hem toe om hem te omhelzen en hem met Gods hulp te vergeven. Dat verandert Borila's hele leven.

Gratis film: Sabina

De film 'Sabina' is het verhaal over hoe Gods liefde een ambitieuze, wereldse atheïst veranderde in een van de meest bijzondere christelijke vrouwen van de 20e eeuw.

Ervaar een waargebeurd verhaal van bijbelse liefde en vergeving dat miljoenen mensen over de hele wereld heeft geïnspireerd.

Vraag een gratis kijklink aan

“Een heel mooi en inspirerend verhaal over een vrouw en haar man met een sterk geloof! Ook de film zelf is goed gefilmd, goede kwaliteit!”

Duitsers helpen

In hetzelfde jaar komt Roemenië in de handen van de Russen. Joodse mensen gaan in eerste instantie weer vrijuit en Duitsers worden het land uitgezet of gevangengezet. Duitse soldaten zoeken in alle haast een veilig heenkomen, maar lang niet allemaal slagen ze erin tijdig te vluchten.

Ondanks dat Sabina weet dat haar familie door Duitsers vermoord is, helpt ze deze soldaten in het geheim onderdak te vinden.

Geen lafaard



Onder invloed van de Sovjet-Unie wordt het land communistisch. Religie wordt in de ban gedaan of komt onder staatstoezicht. Richard en Sabina Wurmbrand weigeren daaraan mee te doen.

In oktober 1945 vindt er een groot congres, waarbij van vertegenwoordigers van religies wordt verwacht dat ze de atheïstische regering steunen. Velen geven hier gehoor aan en in speeches wordt de loftrompet gestoken over de Communistische Partij. Sabina die ook aanwezig is, kan het niet langer aanhoren en spoort haar man aan om hier niet aan mee te doen. Als Richard antwoord dat ze dan haar man zal verliezen, zegt Sabina “Ik heb geen lafaard als echtgenoot nodig.” En dus verklaart Wurmbrand voor vierduizend afgevaardigden dat het hun plicht is om God en Christus te verheerlijken en niet de atheïstische regering.

"Ik heb geen lafaard als echtgenoot nodig."


Hun verzet leidt ertoe dat Richard Wurmbrand nauwgezet in de gaten wordt gehouden. Toch blijft het echtpaar in alles God te dienen. Hun werk voor het Koninkrijk gaat ondergronds door:  ze houden bijbelstudies, verspreiden het Evangelie en leiden christenen op als spionnen op hoge posities zodat ze geplande arrestaties van christenen kunnen dwarsbomen.

Op 29 februari 1948 wordt Richard door de geheime politie ontvoerd en gevangengenomen. Sabina hoort twee jaar lang niets van hem.

Gevangenneming



Twee jaar later, in 1950, wordt ook Sabina gevangengenomen. Wanneer de geheime politie haar appartement binnenvalt op zoek naar wapens, laat Sabina haar enige wapen zien: de Bijbel. Na gebed gaat ze vrijwillig met de agenten mee. Haar zoon Mihai van negen blijft alleen achter.

Sabina wordt in verschillende gevangenissen gevangengehouden. De omstandigheden zijn verschrikkelijk. Met vijftig vrouwen op één kamer is er weinig lucht om te ademen. "Als je in het hoogste bed lag was je bang om te stikken of levend te verbranden. De vrouwen waren halfnaakt. Overal waar je keek zag je uitgemergelde armen en benen, kreupele voeten en sommige lichamen waren bedekt met wonden van de martelingen", vertelt Sabina later.

Werkkamp

Op de dag dat haar zoon twaalf jaar wordt, op 6 januari 1951, wordt Sabina aan het werk gezet als dwangarbeider om een kanaal te graven dat de Donau met de Zwarte Zee verbindt. Samen met duizenden andere vrouwen werkt ze onder onmenselijke omstandigheden. Iedere vrouw moet per dag zes kubieke meter zand verplaatsen.

Als ze niet doen wat de bewakers willen, worden de vrouwen geslagen. Maar soms worden er ook zomaar gevangenen lastiggevallen. Zo breekt Sabina twee ribben als ze op een winterdag zonder aanleiding het kanaal in wordt gegooid.

Vrouw van geloof



Sabina staat vast in haar geloof. Elke dag zegt ze een bijbeltekst op. Deze vindt vaak z'n weg door het kamp. Van dwangarbeider tot dwangarbeider worden de teksten doorgegeven: "Loof de HEERE, want Hij is goed, want Zijn goedertierenheid is voor eeuwig."

Op een van de toegestane bezoeken krijgt Sabina haar zoon Mihai te zien. Met drie meter afstand tussen hen in, roept ze hem toe: "Mihai! Geloof in Jezus met heel je hart". Mihai, die dan tiener is, heeft met twee ouders die gevangen zitten, deze woorden extra hard nodig.

Om haar heen ziet Sabina veel vrouwen sterven door het harde werk. Zelf wordt ze na drie jaar vrijgelaten en kan ze terugkeren naar huis. Ze moet nog tien jaar wachten tot ook haar man vrijkomt.

Ambassadeur van de ondergrondse kerk

Wanneer Richard Wurmbrand in 1964 naar huis terugkeert, beginnen buitenlandse organisaties intensieve onderhandelingen, zodat de Wurmbrands het land mogen verlaten. Voor een bedrag van tienduizend dollar krijgen toestemming om Richard en Sabina naar Noorwegen te halen.

De rest van hun leven reist Sabina met haar man de wereld over met een steeds terugkerende oproep: laat christenen achter het IJzeren Gordijn niet alleen lijden en volg hen, waar je ook woont, in dezelfde vergevende en liefdevolle levenshouding. Deze oproep leidt tot het ontstaan van allerlei samenwerkende organisaties - SDOK is daar één van - die tot op de dag van vandaag gehoor geven aan de oproep van de Wurmbrands. Sabina schreef in deze periode onder andere het boek 'Richards vrouw' (The Pastor's Wife).

Overlijden



In 2000 overlijdt Sabina, op 87-jarige leeftijd. Vlak voor haar sterven zegt ze: "Als ik nog een wens over heb, is het wel om te kunnen zeggen dat ik mijn werk waarvoor ik op aarde ben, heb afgerond. Onze Vader, heilig is Uw naam."

Jaren later blijft de boodschap van Sabina Wurmbrand in onze oren naklinken: "Wij zijn vrij en we vieren dat. Maar we hebben veel broers en zussen over heel de wereld: in communistisch China en in Vietnam en in allerlei andere delen van de wereld. Deze broers en zussen zitten in de gevangenis en hebben te maken met vervolging." SDOK wil deze vervolgde christenen helpen met gebed en praktische steun. Help jij mee?

Ontdek wat SDOK voor vervolgde christenen doet