Als moslimextremist was hij actief in verschillende landen in het Midden-Oosten en Noord-Afrika. “Op 11 september 2001 hoorde ik juichend dat moslimterroristen de Twin Towers in het christelijke Amerika in vlogen.” “Ik groeide als moslim op met de overtuiging dat het christendom de vijand is van de islam. Daarom is het geoorloofd om christenen te haten. Omgaan met mensen die zich christen noemen is niet toegestaan. ‘Jezus is de Zoon van God’ beschouwen islamitische geestelijken als een belediging. Met die houding werd ik opgevoed. Ik haatte het christendom met alles wat in mij is.” Om die haat aan te wakkeren volgde Abdul een jihadtraining in Libië. “Tijdens die training werd mij geleerd dat je een held bent wanneer je christenen vervolgd. Iedere dode christen is, is een overwinning.”
Deze training heeft in totaal zo’n acht jaar geduurd. Abdul werd gesponsord door individuele radicale moslims. Hij maakt duidelijk dat de jihad hand in hand ging met demonische beïnvloeding. “Als terroristen deden we bovendien ons best om met geesten in contact te komen. Wie dit zonder angst doorstaat zou een bijzondere kracht ontvangen die ons beschermt tegen de vijand.” Ook werd christenhaat aangewakkerd. “Als iemand het gezag van de profeet Mohammed ontkent, moeten we dat doorvertellen aan onze moslimbroeders. Alle Mohammed-ontkenners moesten dood.”
"Met mijn mes heb ik ook zwangere christenvrouwen en kinderen gedood. ‘Wie de profeet Mohammed ontkent moet worden gedood,’ kregen wij te horen."
“Er waren concrete plannen om Westers onderwijs te bestrijden en Nigeria te islamiseren,” vervolgt Abdul. “Dat was één van de doelen van de jihadtraining.” Hij handelde namens verschillen radicaalislamitische groeperingen, waaronder terreurgroep Boko Haram. Met zijn kameraden viel Abdul christelijke dorpen aan. “Bij de meeste aanslagen gebruikte ik een lang en scherp mes waarmee ik talloze lichamen heb onthoofd. Ik vermoordde ook zwangere vrouwen en kinderen.” Abdul weet niet hoeveel christenen hij exact heeft gedood. “Het moeten er meer dan honderd zijn geweest.”
Bijzondere dromen
Een bijzondere droom maakte een einde aan de moordpraktijken van Abdul. “Boven mij zag ik in het Arabisch de naam van Jezus. Ik zag een Licht en hoorde een stem vanuit de hemel: ‘Ik ben de God die je heeft geschapen en roep je op om Mij te dienen en het Evangelie te verkondigen.’ Voor mij was meteen duidelijk dat de God van de christenen Zich aan mij openbaarde. Later ontving ik nog een droom. Toen ik mijn hoofd ophief, zag ik een weg die uitkwam bij een kruis. Voor dat kruis zag ik zingende gelovigen. Opnieuw hoorde ik een stem. ‘Ik heb je geroepen om Mij te dienen en mijn Koninkrijk te bouwen'.”
Bij Abdul ontstond naar aanleiding van de droom het verlangen om naar een kerk te gaan. “Vanuit de hemel zag ik een licht die uitmondde bij een kerk. Voor mij was het een teken dat ik daar moest zijn.” Om te voorkomen dat christenen de voormalig christenhater zouden ontdekken, ging Abdul zo onopvallend mogelijk de kerk binnen. Ik droeg bewust een pet en nam plaats op de achterste rij.” Op andere momenten ging Abdul vijf keer per dag naar de moskee. “Dat deed ik met het oog op mijn islamitische familieleden en vrienden. Ik vond het te ingewikkeld om in één keer naar het christendom over te stappen.”
Breken met de islam
En toch besloot Abdul op een gegeven moment om volledig met de islam te breken. Zijn liefde voor het Evangelie was te groot. Ook ging hij steeds minder onopvallend de kerk binnen. “Sommige christenen renden de kerk uit, omdat ze mij herkenden als terrorist en moordenaar. Ik liet hen weten dat ik berouw had getoond, maar dat mocht niet baten. Na de kerkdienst ging ik in gesprek met de dominee en vertelde over de bijzondere dromen die ik van God heb ontvangen. De pastor dacht in eerste instantie dat ik hem voor de gek hield. ‘Ik maak geen grappen,’ liet ik hem weten. ‘God heeft de kracht om alles om te keren. Hij heeft mijn leven veranderd.’ Maar de voorganger geloofde mij niet.”
Een bijzondere droom maakte een einde aan de moordpraktijken van Abdul. "Boven mij zag ik in het Arabisch de naam van Jezus."
De ex-terrorist stond tussen twee vuren in. Aan de ene kant had hij te maken met christenen die hem niet geloofden en aan de andere kant namen bedreigingen uit islamitische hoek toe. “Moslims wilden mij dood hebben. Ze deden gif in mijn eten om mij om het leven te brengen. Die nacht riep ik Jezus Christus aan, zonder te weten waarom. Het gif had geen invloed op mijn gezondheid. De volgende morgen zagen moslims mij in levenden lijve. Na afloop van een kerkdienst nam een moslim wraak door een mes in mijn voet te steken. Dit litteken draag ik tot op de dag van vandaag met mij mee.”
“Ze hebben alles van mij afgenomen om het mij zo moeilijk mogelijk te maken, zelfs mijn vrouw en drie kinderen. Tot op de dag van vandaag heb ik ze nooit meer gezien. Een islamitische man heeft mij geslagen, vanwege mijn bekering."
Het goede nieuws verspreiden
Abdul wijst op een groep christenen die de straat opging om het goede nieuws van Jezus bekend te maken. "Toen ik met ze meeging, kreeg ik na drie dagen de gelegenheid om met moslims in gesprek te gaan. Een pastor nodigde onze gesprekspartners uit om Jezus te aanvaarden. Eén van de moslims stak zijn hand op en zei: ‘Als Abdul kan veranderen, dan is deze God waarheid'."
God bepaalde Abdul bij Mattheüs 10, waar de discipelen door Jezus werden uitgezonden om het Evangelie te verkondigen en zieken te genezen. In 2015 trok hij als evangelist de stoute schoenen aan door in het islamitische noorden van Nigeria Jezus’ boodschap te verkondigen. “Ik ging terug naar de plek waar ik vandaan kwam. Daar zag ik met eigen ogen wat er in Mattheüs 10 staat beschreven. Verschillende mensen genazen door gebeden in de naam van Jezus.” Op de locatie van een partner van SDOK (Stichting De Ondergrondse Kerk) onderwijst Abdul christenen met een moslimachtergrond om te leven als volgeling van Jezus en het Evangelie door te geven op de plek waar zij vandaan komen.
"Als ik de kans krijg zal ik zoveel mogelijk moslimlanden bezoeken om het goede nieuws van Jezus te delen. Ik ben niet bang!"
Abdul begrijpt dat christenen moeite hebben met zijn verhaal. Wat zou hij willen zeggen tegen christenen die vinden dat hij alsnog veroordeeld zou moeten worden vanwege de vele moorden die hij als moslimterrorist heeft gepleegd? “Laat het oordeel over aan Jezus. Op het moment zelf was ik mij niet bewust van de misdaden die ik beging. Ik leefde in duisternis. Tegelijkertijd gebruikt God mijn verhaal om christenen te bemoedigen. Sommigen horen huilend mijn getuigenis aan. Als God het wil zal ik naar Libië gaan – de plek waar Abdul jihadtraining kreeg – om het Evangelie te verspreiden. Als ik de kans krijg zal ik zoveel mogelijk moslimlanden bezoeken om het goede nieuws van Jezus te delen. Ik ben niet bang!”
“De Bijbel maakt duidelijk dat Hij die in mij leeft groter is dan wie dan ook op deze wereld.” Af en toe gaat Abdul drie of vijf dagen naar gebieden in Noord-Nigeria om te evangeliseren. “Soms kom ik in gemeenschappen waar niet of nauwelijks christenen leven. Met de Bijbel in mijn hand mag ik het Woord van God verkondigen. Soms krijg ik negatieve reacties van boze moslims, maar ik blijf dit werk voortzetten.” Op zijn telefoon laat Abdul een video zien waarop te zien is hoe tientallen mensen naar zijn boodschap luisteren. Sommige voorbijgangers knielen eerbiedig neer om tot God te bidden. “Tijdens een discussie over wie de ware God is, heeft een moslim Jezus geaccepteerd. We hebben hem op een discipelschapstraining gewezen. Dit jaar rond hij zijn studie op een Bijbelschool af om als pastor aan de slag te gaan.”
Bovenstaand verhaal is tot stand gekomen vanuit een samenwerking met CIP.nl. Jeffrey Schipper ging mee met een reis van SDOK naar Nigeria en sprak met diverse vervolgde christenen.
