Alles over christenen in Noord-Korea

Noord-Korea is in vele opzichten een uniek land in de wereld: het wordt ‘geregeerd’ door een overleden staatshoofd, is buitengewoon geïsoleerd, kent wrede strafkampen voor de eigen bevolking en wordt vanwege kernwapens als enorm bedreigend gezien.

In Noord-Korea wonen duizenden ‘ondergrondse’ christenen. De overheid probeert het christendom op alle mogelijke manieren uit te roeien omdat het geloof in de ware God het enige is dat de Juche-ideologie van het land kan ontmaskeren.



In deze blog lees je alles wat je moet weten over christenen in Noord-Korea.  

Geschiedenis van Noord-Korea

Noord-Korea is een vrij jong land. Het ongedeelde Korea was sinds 1910 bezet door Japan. Aan het eind van de Tweede Wereldoorlog kwam hier een einde aan toen Japan zich moest overgeven. Korea werd verdeeld, de 38e breedtegraad vormde de grens. Het zuidelijke deel werd bezet door de Verenigde Staten en het noorden door de Sovjet-Unie. Op 9 september 1948 werd in Pyongyang de Democratische Volksrepubliek Korea uitgeroepen. Noord-Korea werd een zelfstandige staat.

Koreaanse oorlog

Het Noord-Koreaanse leger viel Zuid-Korea binnen in juni 1950. Dit leidde tot de ‘Koreaanse Oorlog’, die eindigde in 1953 door tussenkomst van de Verenigde Naties. Er kwam geen vredesverdrag maar een wapenstilstand die tot op de dag van vandaag voortduurt. Een VN-troepenmacht verdedigde Zuid-Korea. De Noord-Koreanen werden teruggedrongen tot aan de grenzen van China. De Chinese leider Mao Zedong vond dat de westerse troepen te dichtbij kwamen. Met een enorm leger drongen de Chinezen de westerse coalitie terug tot de 38e breedtegraad. Deze vormt nog steeds de grens tussen Noord- en Zuid-Korea.

De huidge leider van Noord-Korea, Kim Jung-un

Leider

Noord-Korea wordt als enige land ter wereld ‘geleid’ door een overleden staatshoofd. De communistische Kim Il-sung (1912-1994) leidde de Democratische Volksrepubliek Korea vanaf de stichting in 1948 tot zijn dood in 1994. Na zijn dood werd hij geëerd met de titel Eeuwig President van de Republiek. Hij werd opgevolgd door zijn zoon Kim Jong-il. In 2012 nam diens derde zoon Kim Jung-un de leiding van het land over.

Godsdienst in Noord-Korea

Volgens de regering is Noord-Korea een atheïstisch land. Echter, er is wel degelijk sprake van een religie of staatsideologie, het zogenoemde Juche, wat ‘zelfredzaamheid’ betekent. Dit werd ontwikkeld door Kim Il-sung, de eerste grote leider van Noord-Korea. Hij gaf het de volgende betekenis: de Grote Leider is als een ‘vaderfiguur’ voor het volk dat hij leidt’. Het is een mix van communisme, confucianisme (sociale harmonie) en christelijke beginselen.



In het westen wordt de Juche-ideologie vooral gezien als een vorm van communisme. Noord-Korea-kenners noemen het ook wel extreemrechts omdat er nadruk wordt gelegd op de raciale superioriteit van de Koreanen.

Overeenkomsten met christendom

De ideologie heeft veel overeenkomsten met het christendom. Hier noemen we een aantal:

Drie-eenheid:
Het christendom en Juche hebben allebei als middelpunt van hun verering een drie-eenheid. Christenen aanbidden God de Vader, Zoon en Heilige Geest. Juche-aanhanges aanbidden Kim Il-sung, de voormalige leider van Noord-Korea, zijn vrouw Kim Jung-Sook en zijn zoon Kim Jong-il.

Heilig boek:
Christenen hebben de Bijbel als heilig boek, geinspireerd door God zelf. Juche heeft de geschriften en leringen van Kim Il-sung als heilig en gezaghebbend. Alle Noord-Koreanen ontvangen hier regelmatig les uit en moeten grote delen van deze geschriften onthouden en kunnen citeren. Vanaf de basisschool krijgen Noord-Koreanen honderd verhalen over het leven van Kim Il-sung en deze zijn normatief voor de manier waarop alle inwoners van het land zouden moeten handelen.



Aanbidding:
Christenen aanbidden Jezus als de Zoon van God en geloven dat Hij uit de dood is opgestaan om in heerlijkheid met de Vader te regeren. Juche aanbidt Kim Il-sung alsof hij goddelijk is. Hij blijft de ‘eeuwige president’ van Noord-Korea, waardoor Noord-Korea de enige necrocratie in de wereld is (land dat wordt geregeerd door een dode man). Noord-Koreanen ‘vinden’ het eeuwige leven in daden van grote opoffering en eerbied voor Kim Il-sung en zijn nakomelingen, omdat dergelijke daden voor altijd herdacht worden in verhalen, liederen, drama’s, boeken en films.

Heilige plaatsen:
Veel christenen beschouwen de locaties waar Jezus werd geboren, onderwijs gaf, wonderen deed, etc. als heilige plaatsen. Velen reizen naar Israël om die plekken te zien. In Noord-Korea zijn de plaatsen die Kim Il-sung bezocht, ‘heiligdommen’. Mensen kunnen lezen welke opmerkingen Kim Il-sung er maakte en zien wat hier aangeraakt heeft.

Ster:
Volgens de overlevering verscheen er ook een ster boven de eenvoudige blokhut waarin Kim Jong Il werd geboren, middenin de winter. Zoals een verslaggever schreef: “Het enige wat ontbreekt, zijn de drie wijzen en hun kamelen.”

Samenkomsten:
Christenen wonen wekelijks samenkomsten bij, waar ze God aanbidden, zingen, zich bekeren van de zonde en onderwijs krijgen uit de Schrift. Noord-Koreaanse burgers moeten dagelijks eer bewijzen aan de ‘Grote Leider’ Kim Il-sung. Wekelijks moeten ze bij elkaar komen voor zogenoemde zelfkritieksessies. Daar ‘biechten’ ze hun ‘zonden’ op, hun tekortkomingen in de verering van hun leider. De burgers zingen uit een liedboek met 600 lofzangen op Kim Il-sung en Kim Jong-il.



Vrijheid van godsdienst
Volgens de grondwet van het land is er vrijheid van godsdienst in Noord-Korea. Maar in de praktijk wordt religie onderdrukt. Het bezit van een Bijbel of ander religieus materiaal is streng verboden. Mensen die zoiets in huis hebben, kunnen naar een concentratiekamp gestuurd worden. Christenen leven in het geheim en durven in veel gevallen zelfs hun vrouw, man of kinderen niet over hun geloof te vertellen.

Christenvervolging in Noord-Korea

 

Waarom worden christenen vervolgd?

Als Juche je in de oren klinkt als een slechte imitatie van het christendom, kun je misschien begrijpen waarom Noord-Korea zo fel gekant is tegen het christendom. Alleen het christendom kan Juche ontmaskeren als een frauduleus geloof. Noord-Korea wil voorkomen dat inwoners dit ontdekken. Er zijn aanwijzingen dat Kim Il-sung eens zei: “Alleen het christendom kan de wortel van het communisme doorsnijden.” En dat is precies de reden waarom Noord-Korea altijd zo zijn best heeft gedaan om de christenen in het land uit te roeien.



Noord-Koreaanse vluchtelingen vertellen dat het christendom in Noord-Korea als net zo gevaarlijk wordt beschouwd als drugs. De regering ziet het christendom als een ‘zonde’ en als een manier waarop het Westen het land probeert binnen te komen met westerse en kapitalistische ideeën. Vluchtelingen vertelden dat de regering zendingswerk zelfs vergelijkt met ‘vampirisme’.
 

Wat gebeurt er met christenen in Noord-Korea?

Christenen die verraden of ontdekt worden, maken grote kans om in een concentratiekamp te belanden. Er zijn twee verschillende kampen in Noord-Korea. Een plek voor dwangarbeid wordt aangeduid met de term ‘Kyo hwa so’. Hier komen mensen terecht die zich schuldig hebben gemaakt aan kleine vergrijpen zoals diefstal.



Er zijn ook kampen in Noord-Korea waar gevangenen nog veel wreder worden behandeld, ‘Kwanliso’ genoemd. Zo’n 30.000 van de geschatte 100.000 christenen in Noord-Korea lijden waarschijnlijk in een van de vier bekende Kwanliso-kampen. Deze kampen zijn bedoeld voor gevangenen die verdacht worden van ernstige misdaden, zoals het doen van pogingen om het land te ontvluchten, het hebben van onbevoegde contacten met Zuid-Koreanen of geloven in Jezus.

In de Kwanliso-kampen zijn gevangenen vaak opgesloten in kooien, net als dieren. Ze worden gedwongen om uren te staan in onmenselijke houdingen en geslagen totdat ze bloed braken. Zo’n veertig procent sterft door ondervoeding. Anderen overleven door ratten te eten. Familieleden van gevangenen worden vaak ook vastgezet, omdat ze al als schuldig worden beschouwd vanwege hun familieband.

Ondergrondse kerk in Noord-Korea

Hoe praktiseren christenen in Noord-Korea hun geloof?

Noord-Koreaanse christenen maken in veel gevallen hun christelijke identiteit niet bekend aan hun kinderen totdat ze wat ouder zijn. Dat komt omdat Noord-Koreaanse schoolleraren de taak hebben om kinderen onbedoeld te laten onthullen dat hun gezinnen christelijk zijn. Ze stellen vragen als: “Hebben je ouders een speciaal boek dat ze in huis verstoppen? Zingen ze andere liedjes dan we op school zingen? Buigen ze ooit hun hoofd of sluiten hun ogen en mompelen?” Op deze manier zijn vele kinderen de aanleiding geweest dat hun hele gezin inclusief zijzelf in concentratiekampen terechtkwamen.



Een voorbeeld hiervan is een vrouw die vertelde dat ze op zevenjarige leeftijd een Bijbel vond in haar huis. Ze wist vanwege haar indoctrinatie dat ze de politie moest informeren. Haar ouders, ondergrondse christelijke leiders, bonden haar vast in een stoel om te voorkomen dat ze naar de politie zou lopen. Toen deelden ze het Evangelie met haar en ze werd christen (en later kerkleider) in plaats van informant van de overheid.

Omdat Noord-Koreanen gedwongen worden elkaar te bespioneren, is in het geheim bijeenkomen of een houding van gebed aannemen niet altijd mogelijk.

Verhullend taalgebruik
Noord-Koreaanse christenen vermijden Bijbels taalgebruik om hun geloof te delen. “De Tien Geboden hoorde ik voor het eerst uit de mond van mijn grootvader. Niet dat hij ze zo noemde of dat hij vertelde waar ze vandaan kwamen. Voor mij waren het gewoon tien adviezen die ik hem keer op keer aan mijn moeder, vader, oom en andere familieleden hoorde geven wanneer we zondagochtend vroeg bij elkaar kwamen in het huis van mijn grootouders. Steel niet. Begeer niet. Lieg niet. Toon eerbied voor je vader en moeder. Wat het probleem ook was, één van die tien adviezen leek er altijd de oplossing voor te zijn.”

Bijeenkomsten
Christenen houden soms bijeenkomsten, bij mensen thuis of in de vrije natuur. Ze moeten ontzettend oppassen dat er geen spionnen naar de samenkomsten komen.  Een christen uit Noord-Korea vertelt: “Het was voor Noord-Koreanen normaal om op zondag te werken. Maar iedere zondag liepen wij de vier kilometer van onze flat in de stad naar het huis van mijn grootouders aan de rand van de stad. Terwijl mijn grootmoeder het ontbijt klaarmaakte, sprak mijn grootvader met de aanwezige volwassenen. Ze namen met elkaar de afgelopen week door en bespraken wat goed en slecht was gegaan en wat ze in de komende week anders zouden doen. Steel niet. Begeer niet. Lieg niet. Toon eerbied voor je vader en moeder.”

De Bijbel in het Noord-Koreaans

Het Noord-Koreaans verschilt zo’n 40 procent met het Zuid-Koreaans en dat maakt het moeilijk voor Noord-Koreanen om de Zuid-Koreaanse Bijbel te lezen. Verrassend genoeg zorgde de Noord-Koreaanse overheid in de jaren ’70 zelf voor een bijbelvertaling, door hun Chosun Christian Association. Deze organisatie runt de Noord-Koreaanse staatskerk en helpt bij het ophouden van de schijn van godsdienstvrijheid het land. Deze Noord-Koreaanse vertaling is zeer nauwkeurig. Er werd maar een klein aantal gedrukt. Een exemplaar werd het land uit gesmokkeld en in Zuid-Korea in klein formaat uitgegeven. Deze vertaling wordt Noord-Korea weer binnen gesmokkeld.

Hoeveel christenen zijn er in Noord-Korea?

Het exacte aantal christenen in Noord-Korea is niet bekend, Dit komt omdat het land gesloten is én christenen niet in het openbaar hun geloof kunnen belijden. Christenen in het land moeten niet alleen onopgemerkt blijven door hun eigen regering, maar ook door hun eigen buren, medewerkers en zelfs familieleden.
Toch zijn er op basis van verschillende bronnen betrouwbare schattingen te maken. Wij vertrouwen daarin erg op de inschatting van onze Zuid-Koreaanse zusterorganisatie. Zij stelt dat er rond de 100.000 christenen wonen in Noord-Korea, waarvan grofweg 30.000 in concentratiekampen worden vastgehouden. Wanneer je wilt weten hoe dit aantal tot stand is gekomen, kun je dit artikel lezen.

Hoe kunnen we te weten komen wat er precies gebeurt in Noord-Korea?

Noord-Korea is een erg gesloten land. Toch komt er informatie naar buiten. De meeste gegevens over Noord-Korea zijn afkomstig van vluchtelingen uit Noord-Korea. Hun verhalen samen geven een beeld van de situatie in het land. Daarnaast werken ongeveer 40.000 Noord-Koreanen in andere landen over de hele wereld om geld te verdienen voor het land.

Is er hoop voor Noord-Korea?

Waaruit kunnen we hoop putten als het gaat om Noord-Korea. De rapporten over mensenrechtenschendingen die de Verenigde Naties maken? Humanitaire hulp van het westen? Politieke druk en diplomatieke slimheid? Vergeleken daarbij lijkt het Evangelie niet de oplossing te zijn. Maar Jezus zei: “Het Koninkrijk der hemelen is gelijk aan een mosterdzaad, dat iemand nam en in zijn akker zaaide. Dat is wel het kleinste van al de zaden, maar als het opgegroeid is, is het het grootste van de tuingewassen en het wordt een boom, zodat de vogels in de lucht een nest komen maken in zijn takken.”



De Bijbel leert dat het Woord van God nooit ledig terugkeert. Het dringt door in de donkerste levens in de donkerste uithoeken van de aarde, in de donkerste diepte van het kwaad. Daar schijnt het licht en de duisternis kan dat niet tegenhouden. Het Woord van God is dé hoop voor Noord-Koreanen.

Wat kunnen we doen voor christenen in Noord-Korea?

Bidden dat het regime omvalt? Daar wachten ondergrondse Noord-Koreaanse christenen niet op. Zij gaan door met het werk voor Gods Koninkrijk. Ze blijven trouw en delen het Evangelie, ondanks de wrede vervolging. We kunnen bidden dat onze Noord-Koreaanse broeders en zusters volhouden, dat vele van hun volksgenoten Jezus ook leren kennen en dat ze dichtbij God blijven leven.