Ik wil de Heere Jezus volgen, maar het liefst goed gekleed.
Monica woont in Nigeria en toen het gebeurde was ze nog maar 26 jaar. Ze noemde zich in die tijd een oprecht christen: ze ging trouw naar de kerk en diende de Heere met vreugde. Op een dag was Monica samen met haar man onderweg naar een bijbelstudie. Toen ze de hoek omsloegen, stonden ze oog in oog met een aantal gewapende mannen. Gekleed in een combinatie van jeans en legerkleding stonden daar leden van terreurgroep Boko Haram.
“Zijn jullie christen?!”, vroegen de terroristen bars. De vraag bleef even in de lucht hangen. Monica en haar man knikten. “Bekeer je tot de islam en we sparen je leven.” Beiden schudden het hoofd.
Ik richt me op…
Monica zag toen hoe de extremisten op haar man inhakten en hij levenloos in elkaar zakte. Ze sloeg op de vlucht maar werd ingehaald, tegen de grond geslagen en voor dood achtergelaten. Door een wonder werd ze een aantal uur later gevonden en naar het ziekenhuis gebracht. Ze overleefde.
Snel daarna ontmoette iemand van onze zusterorganisatie deze moedige jonge christen. Ze lag met ernstige verwondingen in het ziekenhuis. Lang twijfelde hij wat hij moest zeggen. Uiteindelijk vroeg hij Monica hoe het met haar geloof was. Met veel moeite zei ze: “Ik richt me op de eeuwigheid”, waarna een stilte volgde. Zachtjes en met haar laatste krachten zij ze toen: “Ik richt me op Jezus.”
Monica (Nigeria)Focus
Later – toen Monica voor een deel was hersteld van haar verwondingen – vertelde ze hoe de gruwelijke aanval een ommekeer was geweest in haar leven. Dit is wat Monica ongeveer zei:
"Ik was een oprecht christen en diende de Heere. Ik onderzocht Zijn Woord. Maar – zoals veel vrouwen – hield ik ook van mooie kleren, sieraden, je weet wel. Samen hadden we een goed inkomen, aten goed en we spaarden voor een nieuwe auto. We voelden ons gezegend.
Monica: "Ik hield ik ook van mooie kleren, sieraden, je weet wel."
Maar zonder dat ik het doorhad, was mijn focus niet volledig gericht op het burgerschap in de hemel. Ik hield me veel te veel bezig met randzaken. Dat wil ik nu niet meer. Ik wil mij volledig richten op de eeuwigheid, op Jezus."
Kledingkast
Afgelopen tijd ben ik veel bezig met het onderwerp ‘overgave’. Het houdt me bezig. Mijn gedachten zien er ongeveer zo uit: (1) Ik wil Christus volgen, wat het me ook kost. (2) Zijn koninkrijk is niet van deze aarde; Hij roept ons op om te wandelen als burgers van de hemel. (3) Ik houd van mooie spijkerjacks (en ook wel van een fijne vakantie). Dit brengt me bij de vraag: (4) Hoe verhoudt aards genot zich ten opzichte van ons hemels burgerschap?
Toen ik het verhaal van Monica hoorde - dat was afgelopen week - ging er iets jeuken vanbinnen. Ik wist: dit gaat over mij. Ik wil de Heere Jezus volgen, maar het liefst goed gekleed.
Spiegel
Terug naar de spiegel. Als ik goed kijkt, dan herken ik iets van de twijfelende 'rijke' jongeling. Monica kijkt over mijn schouder en zegt als het ware. “Richt je op volledig Hem, Hij zal je niet teleurstellen.”
En nu duik ik plotseling in jouw spiegel op. Monica's verhaal - dat mijn confronteerde én aanmoedigde - geef ik maar aan je door. Beste lezer: richt je op Jezus. Hij zal je niet teleurstellen.
