Hij werd opgepakt en gevangengezet. Het was de eerste dag van zijn gevangenschap die 445 dagen zou duren. In het boek 'In handen van IS' beschrijft Petr Jasek de periode vlak voor en tijdens de gevangenschap in Sudan. Een bijzonder en inspirerend verhaal!
Bekijk in de webshop
Nachtmerrie wordt werkelijkheid
Waarschijnlijk herken je het wel, van die onrustige dromen dat je alles ziet en hoort alsof het werkelijkheid is. Het zijn meestal niet de leukste dromen, zeg maar gerust nachtmerries. Hoe fijn is het wanneer je wakker wordt en je beseft: het was maar een droom. Het is niet echt.
Petr: "Zo lang de Heere me er wilde hebben, zou ik er zijn"
Petr had ook zo’n droom, ruim twee jaar voor zijn arrestatie. Hij droomde dat hij gevangen werd gezet. Petr had geen idee waarom hij gearresteerd was, maar hij werd opgesloten in een kleine, benauwde ruimte. Hij hoorde hoe de zware gevangenisdeur achter hem dichtviel. Toen Petr wakker werd, realiseerde hij zich twee dingen. Ten eerste dat het ‘maar’ een droom was. Ten tweede dat dit de meest levensechte, verontrustende droom was die hij ooit had gehad. Hij vroeg zich af of God hem iets wilde laten zien. Maar hij sprak er verder met niemand over.
Toen in 2015 de gevangenisdeur in het slot viel, was dat de tweede keer dat Petr dat geluid hoorde. De nachtmerrie die hij eerder had gehad, werd nu letterlijk en figuurlijk werkelijkheid. Hij zat gevangen in de Sudanese cel.
De kracht van het gebed
De eerste celgenoten die Petr had waren geharde, extremistische aanhangers van IS. Toen ze hoorden dat Petr christen was, deden ze er alles aan om het gevangenisleven zo zwaar mogelijk voor hem te maken. Hij werd veracht, mishandeld en ontzettend diep vernederd. Zijn gezondheid leed zwaar onder de slechte omstandigheden waarin hij verkeerde. Desondanks verloor Petr zijn geloof in de Heere Jezus niet, integendeel. Hij bad voortdurend en ervaarde hoe Jezus bij Hem was.
Thuis werd ook ongelooflijk veel voor hem gebeden. En het gebed had kracht! Op momenten dat hij bedreigd werd met martelingen bijvoorbeeld en wanneer hij ’s -avonds ging slapen.
Dit boek is meer dan een mooi verhaal met een bijzonder getuigenis
Door zijn gevangenschap heen leefde Petr dichterbij God dan ooit tevoren. Hij bracht veel tijd door met bijbellezen en gebed. Daarnaast kreeg hij de gelegenheid te spreken in de gevangeniskapel. Hij was getuige hoe God levens veranderde door het Evangelie dat hier werd gepreekt.
Citaat uit ‘In handen van IS’
“Elke week bleef God ons verwonderen met de vele levens die Hij veranderde. Niet elke gevangene die naar onze kapel kwam, was christen. We verwelkomden ook mannen uit Zuid-Sudan, die dieren aanbaden en allerlei traditionele Afrikaanse religies praktiseerden. Ik was met ontferming over hen bewogen en probeerde mijn preken zo goed mogelijk op hen toe te spitsen, in de hoop dat God mijn gebrekkige woorden zou gebruiken om rechtstreeks tot hun hart te spreken.
Dankzij Gods werk namen veel van deze animisten het Evangelie aan en leerden ze de Heere kennen.
Ik maakte me er geen zorgen meer over hoe lang ik in de gevangenis zou moeten blijven. Zo lang de Heere me er wilde hebben, zou ik er zijn – en geen dag langer of korter.”
Absurde strafeis
Meerdere malen moest Petr voor de rechter verschijnen. Hij ging door een zwaar en uitputtend proces. De uiteindelijke strafeis was levenslange gevangenisstraf. Deze zware en ontmoedigende uitspraak had ook een keerzijde, aldus Petr: “De strafeis was zo absurd en zo hoog, de wereld moest wel zien dat dit nergens op sloeg.”
Inderdaad trok deze zaak behoorlijk wat aandacht. Na enige tijd werd Petr overgedragen aan de Tsjechische diplomaten en kwam er een einde aan zijn gevangenschap. Na veertien maanden opsluiting in de Sudanese cel was hij weer vrij.
Aanbeveling boek 'In handen van IS'
Het boek 'In handen van IS' vind ik een absolute aanrader! Dit boek is meer dan een mooi verhaal met een bijzonder getuigenis. Het geeft weer hoe het geloof versterkt kan worden door lijden en verdrukking heen. Juist in moeilijke en onbegrepen wegen kan God dichterbij zijn dan ooit. Het verhaal van Petr is daar een prachtig voorbeeld van!
