Ik was al jong een toegewijd moslim. Als kind begon ik de dagelijkse gebeden op te zeggen. Voordat ik ‘s ochtends naar school ging, leerde ik koranverzen uit mijn hoofd. Ook toen ik ouder werd, deed ik erg mijn best om elke regel van de islam op te volgen. Als ik tijdens het bidden dacht dat ik mij niet goed gewassen had, stopte ik. Ik waste me dan en begon opnieuw. Dat gebeurde soms wel tien maal per gebed.
Ik stemde in: ‘Dat zal ik voor u doen, we zullen samen sterven.’
Op den duur werd ik erg depressief en suïcidaal omdat ik het nooit goed genoeg deed. Ik zei tegen mijn moeder: ‘Ik ga zelfmoord plegen’. Mijn moeder had MS en lag op sterven. Ze antwoordde: ‘Als jij zelfmoord gaat plegen, moet je mij ook doden.’ Ik stemde in: ‘Dat zal ik voor u doen, we zullen samen sterven.’
‘Broeders en zusters’, klonk het opeens in de kamer. Ik keek naar ons televisietoestel. ‘God heeft vanavond een speciale boodschap voor u. Als u geen hoop meer hebt en zelfmoord wilt plegen, zegt de Heere: ‘Stop!’ Stop en bel mij’. Mijn moeder belde de presentator van het christelijke programma en sprak een halfuur met hem. Ik hoorde hoe mijn moeder zich tijdens het gesprek bekeerde en bad.
Als Jezus volgende week nog niets voor mij heeft gedaan, dood ik mijzelf live in de uitzending.
Ik werd woest. ‘Waarom heeft u dit gedaan in de laatste momenten van u leven? Nu gaat u naar de hel!’ Mijn moeder huilde en smeekte: ‘Praat alsjeblieft met hem over Jezus’. ‘Ik ga Mohammed niet lasteren door met deze heiden te praten’, schreeuwde ik. Uiteindelijk gaf ik toch toe. Ik sprak een uur met de presentator. Hij haalde me over om Jezus één kans te geven. Ik dacht: ‘Dit is de beste manier om Allah een laatste keer te dienen voor ik zelfmoord pleeg. Als Jezus volgende week nog niets voor mij heeft gedaan, dood ik mijzelf live in de uitzending.’
Ik zei tegen Jezus: ‘U bent de levende God. U hebt mij gereinigd en vervuld. Ik geef mijn leven over aan U.
De volgende ochtend werd ik wakker vanwege een geluid. Ik zag mijn moeder lopen. Het leek alsof ze opeens helemaal beter was. We gingen gelijk naar het ziekenhuis. ‘Dit is onmogelijk,’ zei de arts. ‘Er is geen MS in haar lichaam. Dit is wonder! Tot welke imam heeft u gebeden?’ Ik was verstomd en dacht aan de avond daarvoor. De arts herhaalde de vraag. ‘Tot welke imam heeft u gebeden?’ Ik glimlachte en vertelde hem dat het geen imam was. Ik zei: ‘Het was Jezus’. Toen ik die woorden uitsprak, veranderde mijn hart. Ik zei tegen Jezus: ‘U bent de levende God. U hebt mij gereinigd en vervuld. Ik geef mijn leven over aan U’.”
Padina en haar moeder zijn nu afvalligen: ze hebben de islam verlaten. Samen met andere Iraanse christenen worden ze achtergesteld en gediscrimineerd. Het is verboden om openlijk te getuigen onder moslims. Ondanks de toenemende vervolging is de kerk in Iran een van de snelst groeiende kerken ter wereld. Velen ontmoeten, onder andere door televisie-uitzendingen, de God vol liefde en ontferming. Padina en haar moeder zetten zich nu in voor de ondergrondse kerk, ondanks de gevaren. Voor Hem zijn ze namelijk bereid te sterven.
