Het had een vreugdevolle dag moeten zijn. Een Egyptische, christelijke familie vierde de doop van twee jongetjes: de vier maanden oude Emile en de een maand oudere Noufir. Na de dienst, die plaats vond in het klooster van St. Samuel, reden ze op 2 november in een vrolijke bui en luisterend naar christelijke liederen, in een bus richting huis. Plotseling hoorden ze schieten. Een jeep met vier gemaskerde mannen in soldatenuniformen reed naast de bus.
De achtentwintig familieleden aan boord doken allemaal naar beneden om dekking te zoeken, net als Sameh Nabil, de chauffeur van de bus en Ibrahim Youssef die naast hem zat.
“Ik voelde me verantwoordelijk voor mijn passagiers, ik moest ze in veiligheid brengen”, vertelt Nabil. “Ik reed zo snel als ik kon maar dat hield de terroristen niet tegen. Ze slaagden erin een van de ramen stuk te schieten. Toen ging ik op de grond van de bus zitten en drukte het gaspedaal in met alle kracht die ik had in een poging om te ontsnappen.”
Er brak paniek uit in de bus. “Alle mensen begonnen te schreeuwen”, vertelt passagier Youssef. “Ik ging op de grond van de bus zitten om de kogels te ontwijken en anderen deden hetzelfde. Het waren afschuwelijke momenten. We schreeuwden het uit en vroegen God om bescherming.”
Ontsnapt
Op dat moment nadert er aan de achterkant van de bus een kleiner busje. Dat leidt de aandacht van de aanvallers af. Hierdoor kan Nabil de passagiers in veiligheid brengen. Er zijn geen doden gevallen, maar sommige familieleden raakten wel ernstig gewond. In het kleine busje vallen wel slachtoffers: zeven leden van een andere christelijke familie, onder wie twee kinderen, zijn gedood.
Wonder
Nabil en Youssef vertellen dat ze verdriet hebben om de zwaar getroffen familie. Hun eigen ontsnapping beschouwen ze als een wonder. “God beschermde ons en redde ons van de dood. Ik reed op een veel te hoge snelheid, zittend op de vloer van de bus en toch raakte de bus niet van de weg”, zegt Nabil. Toen we bij het checkpoint aan het begin van de weg door de woestijn kwamen, stonden daar twee bussen te wachten op weg naar het klooster, maar ik waarschuwde hen niet verder te rijden”, vertelt Nabil. Deze keer stonden er wel politieagenten bij het checkpoint, in tegenstelling tot die vroege ochtend toen Nabil het met zijn bus passeerde.
Verontwaardigd
Direct na de schietpartij kwamen christenen samen op de plaats van de aanval, om te protesteren. Ze zijn verontwaardigd omdat een andere busaanval, in mei 2017, op bijna dezelfde locatie plaatsvond. Toen kwamen 28 christenen om het leven.
Sterke relatie met God
“We zijn verbaasd dat dit opnieuw kon gebeuren”, zegt christelijk leider Sirapion Effat van de Koptische Kerk in Minya. “Het St. Samuel-klooster is een historische plaats waar zowel lokale christenen als toeristen komen. Waarom is het niet beter beveiligd?” vraagt Effat zich af.
Hij kende alle slachtoffers van de aanval op het kleine busje. “Het waren goede mensen uit onze kerk, eerlijke mensen die een sterke relatie hadden met God”, vertelt hij.
Twee dagen na de aanval lieten de Egyptische autoriteiten weten dat zij negentien islamitische extremisten, die verdacht waren van betrokkenheid bij de aanslag, hadden gedood. Vorig jaar publiceerde Islamitische Staat een video met de boodschap dat alle Egyptische christenen uitgeroeid moeten worden.
Bron: World Watch Monitor