Hedendaagse Daniël

Net zoals Daniël in de leeuwenkuil werd een Egyptische ex-moslim gered van wilde dieren. Om hem te martelen, sloten gevangenisbewakers hem op met valse honden. Deze zouden hem ernstig moeten verwonden en zelfs doden. Maar student Majed El Shafie had God aan zijn kant. De wilde honden werden zo mak als lammetjes, tot grote verbazing van zijn bewakers.

El Shafie zat in de gevangenis omdat hij zich bekeerd had tot het christendom. Hij komt uit een invloedrijke familie in Caïro, bestaande uit advocaten en rechters aan het Hooggerechtshof. De student stichtte een pro-christelijke juridische hulporganisatie met duizenden leden en schreef een boek om geloofsgenoten te helpen.

Gerechtigheid
El Shafie werd zich op een gegeven moment bewust van het onrechtvaardige Egyptische rechtssysteem. Zo zaten er zo’n zevenduizend mensen gevangen van wie de enige misdaad is dat ze christen zijn. Een vriend stelde hem voor de Bijbel te lezen en zo ontdekte hij dat er gerechtigheid, liefde en vergeving bestaan die hij nooit eerder had gekend.

De student las de Bijbel een jaar lang en vergeleek die met de Koran. Toen hij klaar was, benaderde hij zijn christelijke vriend en zei: “Nu weet ik wat het christendom is. Het is geen religie. Het gaat niet over naar de kerk gaan op zondag. Het christendom betekent dat je een relatie hebt met God. Ik wil de Heere Jezus volgen.”

Afgewezen
Zijn beslissing om het christendom te omarmen, kostte hem veel. Hij mocht niet meer pleiten in de rechtbank, verloor zijn positie in de gemeenschap, zette zijn leven op het spel en werd afgewezen door zijn eigen familie. Maar El Shafie was onverschrokken. “Niets van dat alles is te vergelijken met de wetenschap dat je zonder Jezus’ redding eindigt in de hel.”

Hij belandde in de Abu Zaabel-gevangenis in Caïro, ook wel bekend als ‘de hel op aarde’. Hier werd hij dagelijks gemarteld om de namen van andere christenen prijs te geven. Ondanks de extreme pijn, bleef hij trouw aan zijn nieuwe geloof. Op de eerste dag werd zijn hoofd kaalgeschoren en afwisselend een minuutlang in ijskoud en kokend heet water gedompeld. “Hierna namen ze me mee naar de cel en zeiden: ‘Vertel ons de namen van je vrienden.’

Honden
El Shafie antwoordde: “Ik heb zo’n lange tijd niet gedoucht, dus ik heb genoten van het koude en warme water.” Op de tweede dag hingen de cipiers El Shafie ondersteboven, brandden zijn lichaam met sigaretten en staken hem met messen. Op de derde dag lieten de bewakers drie grommende honden in zijn donkere cel om hem te verwonden. Maar de honden zaten om hem heen en weigerden hem aan te vallen. De bewakers brachten een ander roedel honden maar dit deed hetzelfde als het eerste. “Deze honden zijn getraind om hun meesters te gehoorzamen. Maar er is geen grotere Meester dan de Heere Jezus Christus. De bewakers spraken over een wonder”,  zegt El Shafie.

Leider
Op de vierde dag bood een gevangenisofficier hem alles wat hij zou willen – een groot huis, geld, vrouwen – als hij hem zou informeren over zijn medechristenen. El Shafie deed alsof hij daar op in ging. Na te zijn gevoed met een overvloedig maal, vertelde hij de officier: “Ik kan me niet precies alle namen herinneren maar ik zal u de naam van onze leider noemen. Als je hem kunt pakken, dan kan hij u precies de namen van alle leden noemen.” De gevangenisofficier vroeg naar de naam van deze leider. “De naam van onze leider is Jezus Christus”,  antwoordde El Shafie. Als u hem gevangen kunt nemen, moet u dat zeker doen.”

De officier sloeg hem en gooide hem tegen een muur. Bewakers sleepten hem een donkere kamer in waar ze hem aan handen, armen, voeten, benen en nek aan een houten kruis vastbonden. Hij hing daar twee-eneenhalve dag. Zijn wonden ‘behandelden’ ze met citroenzuur en zout.

Ontsnapping
Daarna werd El Shafie naar het ziekenhuis gebracht waar hij een week mocht blijven. Vervolgens werd hij berecht en ter dood veroordeeld. Maar met hulp van vrienden deed hij een gewaagde ontsnapping. Hij stal een jetski op het schiereiland Sinaï en voer vanuit Egypte naar Israël. Later kreeg hij politiek asiel in Canada waar hij nu staatsburger is. Hij vervolgde zijn humanitaire werk en werd bekroond met de Queen Elizabeth II diamanten medaille in 2012.

“Elke dag sterven er vervolgde christenen maar toch houden ze hoop. Ze bevinden zich in een diepdonkere nacht maar ze dragen nog steeds het licht van de levende God”, zegt El Shafie. “Onze vijanden hebben een heel sterk leger, bezitten heel sterke wapens, maar wij hebben de Almachtige God. Ze kunnen een dromer doden, maar niemand kan onze droom doden.”

Bron: Christian Today