De Egyptische ‘Ahmed’ geeft toe dat hij betrokken was bij een netwerk dat actief christelijke meisjes ontvoert. Ahmed was er jaren in actief totdat hij de islam verliet. Hij vertelt over de werkwijze: “Een groep ontvoerders ontmoet elkaar in een moskee om over mogelijke slachtoffers te spreken. De moslims houden de huizen van christenen nauwlettend in de gaten en weten zo wat er speelt. Op basis daarvan weven ze een web rond de meisjes”, vertelt hij.
De strategieën kunnen subtiel zijn. “Een moslimjongen vertelt een christelijk meisje dat hij van haar houdt en dat hij zich voor haar tot het christendom wil bekeren”, legt Ahmed uit. Ze beginnen een romantische relatie en besluiten op een dag om samen te ‘ontsnappen’. Wat de meisjes niet weten, is dat ze eigenlijk ontvoerd worden. De meesten van hen zullen niet met hun ontvoerder trouwen, maar met iemand anders.”
Papieren vervalst
In Egypte worden regelmatig christelijke meisjes ontvoerd. Afgelopen zomer vonden er twee kidnaps plaats in twee dagen. De zestien jaar oude Marily werd gekidnapt met de ‘liefdestactiek’, zo legt de priester van de familie, Boutros Khalaf uit Balansora . De wanhopige ouders zitten erbij en huilen. “Op woensdagavond 28 juni om vijf uur ’s middags verdween Marily. Haar moeder zocht overal maar kon haar niet vinden. Mensen vertelden dat ze was gekidnapt door een jonge man, Taha genaamd. Hij had haar meegenomen naar een boerderij waar hij werkt”, vertelt Boutros.
De dag daarvoor werd de vijftienjarige Neveen Adly Beshai Sawiris in een auto geduwd door twee mannen toen ze door een straat in de hoofdstad Caïro liep. Haar 38-jarige kidnapper bekende later dat hij haar papieren had vervalst om haar als achttienjarige te kunnen trouwen. Hij is aangeklaagd voor het ontvoeren van een minderjarige.
"De politie helpt kidnappers van christelijke meisjes soms zelfs"
Politie
Ahmed vertelt: “De kidnappers ontvangen grote bedragen, zo’n € 2500 per meisje. De politie kan hen op verschillende manieren helpen en als ze dat doen, ontvangen ze eveneens een aandeel. Het geld wordt betaald door islamitische organisaties. Soms geeft de politie in beslaggenomen drugs aan de kidnappers. De drugs worden toegediend aan de meisjes om hun weerstand te verzwakken als ze onder druk worden gezet. Ik ken zelfs gevallen dat de politie aanbood om de meisjes in elkaar te slaan om hen te dwingen het islamitische geloof te aanvaarden.
De ontvoerders krijgen hogere bedragen als het meisje een goede positie heeft, bijvoorbeeld als zij de dochter is van een priester of uit een bekende familie komt. “Veel meisjes worden aan extremisten gegeven”, vertelt Ahmed. “De salafistische groep die ik kende, huurde appartementen in verschillende delen van Egypte om ontvoerde christelijke meisjes te verbergen. Daar worden ze bedreigd om zich tot de islam te bekeren. Zodra ze de wettelijke leeftijd bereiken, komt er een speciale islamitische vertegenwoordiger die de ‘bekering’ legaal maakt door een certificaat uit te geven en uiteindelijk veranderen ze haar ID (in Egypte staat hierop vermeld welke godsdienst wordt aangehangen).
Terwijl ontvoerders het voor het geld doen, is het doel van deze netwerken om de islam te versterken en het christendom te verzwakken. “De netwerken hebben tienduizenden leden en worden gefinancierd door welvarende moslims, meestal uit Saoedi-Arabië. Soms stelen ze ook van christelijke bedrijven om hun plannen te financieren”, zegt Ahmed.
Aangifte
Marilyns vader Medhat Saad Edwart vertelt: “Ik heb aangifte gedaan bij twee politiebureaus en de namen van de ontvoerders én de verblijfplaats waar ze mijn dochter verbergen, doorgegeven. Maar de politie heeft ze niet gearresteerd. Ze hebben zelfs geen contact opgenomen met Taha’s broer die in hetzelfde dorp woont.” Een moslimmeisje daarentegen dat in die tijd ook werd gekidnapt, voor losgeld, werd opgespoord door de politie en bevrijd binnen vierentwintig uur.
Kidnappers van christelijke meisjes worden zelden gearresteerd of berecht”, zegt Ahmed. “De politie registreert dit niet als ontvoering maar als ‘vermissing’. Zo verhullen ze de misdaden van mensen die zij beschouwen als hun ‘moslimbroeders’.
De Egyptische mensenrechtenactivist Ebram Louis zegt dat er geen rechtsgelijkheid is voor christenen van wie de dochters zijn gekidnapt door moslims. “De politie is berucht vanwege haar gebrek aan handelen, omdat ze bang is voor militante groepen. Soms zeggen politieambtenaren zelfs tegen gezinnen dat ze hun ontvoerde dochters niet moeten gaan zoeken, omdat ze zich bekeerd hebben tot de ‘juiste’ religie.” Uit onderzoek blijkt dat er regelmatig ontvoeringen zijn. Maar in 80 procent van de gevallen spreken gezinnen hier liever niet in het openbaar over vanuit schaamte.”
"Hij houdt niet van haar, maar trouwt om van haar een moslim te maken"
Vernederd
Ahmed: “Als alles volgens plan verloopt, worden de meisjes gedwongen met een behoudende moslim te trouwen. Hun echtgenoten houden niet van hen, hij trouwt gewoon met haar om haar een moslim te maken. Ze wordt geslagen en vernederd. Als ze probeert te ontsnappen of haar eigen religie weer aanhangt, dan wordt ze vermoord.
“Het meest schokkende is dat sommige meisjes erachter komen dat ze de tweede vrouw van iemand zijn en als dieren worden behandeld. Sommigen worden naar Saoedi-Arabië en de Golfstaten gestuurd om als huishoudsters te werken, en ze worden seksueel uitgebuit en ernstig misbruikt.”
Onder druk
Er zijn video’s van Marilyn online gezet waarin ze zegt dat ze zich heeft bekeerd tot de islam. In een van de filmpjes houdt ze een Koran vast, in een ander is ze gesluierd en lijkt ze te herhalen wat aan haar wordt gedicteerd. Haar moeder Hanaa Aziz Shukralla Farag zegt dat ze kan zien dat haar dochter gedwongen wordt. “Ik zie dat ze onder druk staat. Mijn dochter is minderjarig en weet niets; waarom doen de autoriteiten niets om haar te helpen?” vraagt ze.
Familiepriester Boutros voegt eraan toe: “We hebben alles gedaan om Marilyn terug te krijgen. We hebben zelfs een klacht gestuurd aan president Sisi, aan de minister van binnenlandse zaken en aan vele andere belangrijke mensen. Haar familie leeft in bitterheid en pijn en weet niet meer wat ze moet doen. We weten het gewoon niet. Er is ook paniek en angst onder alle christenen in ons dorp. Ze maken zich zorgen over hun kinderen. Geen vader staat zijn dochter toe alleen op straat te lopen.”
Geweer
Een andere priester uit Minya, die anoniem wil blijven, raakte ook bijna zijn dochter kwijt. Mannen braken in in zijn huis. Hij handelde snel, pakte zijn geweer en schoot twee keer in de lucht. “De ontvoerders werden bang en renden weg”, vertelt hij. “Omdat ik opkom voor ontvoerde meisjes, word ik bedreigd. Als ik niet zou stoppen, zouden ze ook mijn dochter meenemen. Maar ik vrees niemand, alleen God.”
In de tien jaar dat hij opkomt voor de rechten van deze meisjes, heeft hij slechts acht teruggekregen. “Elk meisje dat niet terugkeert, voelt als een dochter die ik verlies”, vertelt hij. Hij ziet dat de kidnappers mikken op de meest kwetsbare meisjes. “Ze kiezen voor degenen die al problemen hebben in hun familie, bijvoorbeeld door een afwezige vader. Ze zijn een makkelijk doelwit. Meisjes moeten thuis en in hun kerk liefde vinden, dat maakt ze minder kwetsbaar.”
"We bidden voor de meisjes terwijl onze tranen vloeien"
Tranen
Een kerkelijk werker vertelt dat zij de meisjes waarschuwt over de risico’s die ze lopen. “We praten openlijk over ontvoeringen”, vertelt ze. “We moeten wel. Bewustwording is heel belangrijk. Ik leer de meisjes over grenzen in relaties, in het bijzonder als het om mannen gaat. En ik onderwijs hen over hun waarde in Christus. Als ze een beter zelfbeeld hebben, zijn ze minder kwetsbaar.”
De priester uit Minya zegt: “We zijn een Lichaam. Als een lid lijdt, lijden we allemaal. Maar ik geloof dat mijn God een God van wonderen is. We bidden in de kerk voor de gekidnapte meisjes, terwijl onze tranen vloeien. Ik bid ook voor de kidnappers, dat God hun harten aanraakt.”
Bron: World Watch Monitor
