Op het vliegveld worden we hartelijk ontvangen door Hanna, een vertegenwoordiger van de lokale organisatie waar SDOK in Vietnam mee samenwerkt. Ze vertelt dat met name de Montagnards vervolgd worden, een etnische minderheidsgroep in de bergstreken. Ze worden lastig gevallen door de lokale overheid, maar ook door familie en dorpsgenoten. Onder deze bevolkingsgroep hebben de afgelopen jaren velen vanuit het animisme zich bekeerd tot het christendom.
De volgende dag rijden we ’s ochtends om vijf uur richting Sapa, een dorpje in het noordwesten van Vietnam. Vijf uur lang rijden we langs groene rijstvelden en passeren prachtige berglandschappen. Naarmate we hoger komen, wordt de weg slechter. De chauffeur doet zijn best om gaten te ontwijken. Als we op onze bestemming zijn, lopen we nog tien minuten een kronkelend bergpaadje af. Dan staan we voor een kerkje, midden tussen de rijstvelden.
We worden welkom geheten en al snel in contact gebracht met Tay en Lien, een stel van begin dertig met drie kinderen. Ze hebben veertien uur met de taxi gereisd om ons te ontmoeten. Ze wonen in de meest noordelijke provincie van Vietnam, een gevaarlijk gebied voor christenen.
Radicaal besluit
Tay vertelt dat hij en zijn vrouw drie jaar christen zijn. ‘Onze zesjarige zoon was door demonen bezeten. Ten einde raad zijn we naar een dominee gegaan. Hij bad voor onze zoon en hij werd bevrijd.’ Deze bijzondere bevrijding was voor Tay en Lien reden om radicaal te breken met alle heidense rituelen en Jezus te volgen. Ook de familie van Lien werd christen. De familie van Tay was echter razend. ‘Ze kwamen met een houten stok en ik werd afgeranseld’.
‘Dankzij Jezus ben ik niet langer slaaf van satan’ vertelt Tay
Kinderen afgepakt
Kort hierna werden de drie kinderen van het stel afgepakt en bij de familie ondergebracht. ‘We konden de kinderen terugkrijgen als we het geloof in Jezus op zouden geven.’ Lien weet de kinderen enkele dagen later mee te lokken als ze spelen op straat. Het hele gezin woont nu bij de ouders van Lien in een ander dorp. Tijdens hun afwezigheid is het huis van het gezin afgepakt en aan iemand anders verkocht. Ook Tays twee koeien zijn meegenomen. En de politie dan? ‘Die zegt: Dit is een familie-aangelegenheid.’
Snikken
Ondanks alle ellende heeft het echtpaar geen spijt van hun bekering. ‘Dankzij Jezus ben ik niet langer slaaf van satan’ vertelt Tay. Ik heb even nodig om het gesprek te laten landen. De recorder wordt stopgezet en ik ga naast Tay en Lien staan en we bidden om Gods nabijheid en kracht. Dan begint Tay opeens hard te snikken. We geven een omhelzing en ik heb weinig woorden. Heel veel om over na te denken en om voor te bidden!
Strijd mee!
SDOK gelooft dat gebed onmisbaar is in het ondersteunen en bemoedigen van vervolgde christenen. Daarom roepen we christenen in Nederland op om te bidden voor vervolgde broeders en zusters. Strijdt u mee in gebed?
Ik bid mee
