Gruwelijk is het geweld waar christenen in India aan blootstaan. Met de RD-actie willen we niet wegkijken, maar hen juist te hulp komen.
Het is niet gebruikelijk en toch doe ik het: ik draag de RD-actie voor vervolgde christenen in India postuum op aan een meisje van 16, 17 uit India. Ze werd november vorig jaar in de Indiase deelstaat Madhya Pradesh door een menigte omsingeld, zwaar mishandeld en uiteindelijk met benzine overgoten en levend verbrand. Wat had ze misdaan? Een kerkdienst bezocht.
De beelden van haar gruwelijke dood krijg ik maar niet van mijn netvlies, dat stompen in haar bebloede gezicht, het getrek aan haar haren. Dat gegil en gekrijs. Ik moest en zou ernaar kijken, vonden enkele predikanten eerder dit jaar. Ze zagen wel dat ik wilde wegkijken toen de video werd afgespeeld, maar dat mocht niet, vonden ze. Ik was immers naar India gekomen om de RD-actie voor te bereiden en diende dus te weten wat die vervolging van christenen inhield.
Filmpjes
Nou, dat heb ik geweten, ook later in de drie weken dat ik in India was: de meest verschrikkelijke gruweldaden kreeg ik te zien, of uitvoerig beschreven. Door nabestaanden van slachtoffers of indirect door de daders zelf. Radicale hindoes, die achter al dit geweld zitten, willen immers aan sympathisanten elders in het land tonen tot welke gruwelen ze in staat zijn en daarom zetten ze alles op film en plaatsen het op YouTube. Wie weg wil kijken die moet dus wel erg zijn best doen.
Er wórdt massaal weggekeken in India zodra christenen worden afgeranseld of vermoord. Niet het minst door de verantwoordelijke autoriteiten, zoals de lokale overheid en politie.
”Vervolging van christenen” heet wat in India gebeurt, maar die omschrijving dekt de lading niet. Het is veel gruwelijker en wat het meisje in Madhya Pradesh overkwam maakt dat duidelijk.
Als het plaatsvindt is het ook veel minder zichtbaar, simpelweg omdat India geen opzichtig staatsapparaat kent dat –op zijn Noord-Koreaans– christenen opspoort of aanspoort zich aan te geven. De gruweldaden voltrekken zich in afgelegen dorpen of in bepaalde wijken van een stad – de ene keer hier, een andere keer daar, en altijd zitten er
knokploegen achter die opduiken en weer verdwijnen. Ze opereren in opdracht van radicale hindoes. Lieden die India willen ontdoen van niet-hindoes – moslims, christenen en andere religieuze minderheden.
India mag dan geen staatsvervolging kennen, stilzwijgende goedkeuring van hogerhand is misschien wel veel erger dan dat. Sinds het land in 2014 een premier kreeg die lid is van de partij van radicale hindoes, de BJP, weten knokploegen zich gesteund in hun agressie. De Evangelische Kerken van India noemen in hun jaarverslag 2017 een van de meest traumatische voor christenen, met minstens 351 gevallen van geweld – iedere dag gebeurt wel ergens wat.
Vogelvrij
En het einde is nog niet in zicht, want de partij van premier Narendra Modi krijgt het in steeds meer deelstaten voor het zeggen. Dat is al zo in Madhya Pradesh, in Uttar Pradesh, in Chhattisgarh en Maharahstra. Het is geen toeval dat juist daar de meeste meldingen van geweld vandaan komen?
Christenen in grote delen van India lijken daarmee vogelvrij verklaard, alle grondwettelijke garanties voor vrijheid van godsdienst ten spijt. Hun situatie schreeuwt om meeleven, om daadwerkelijke steun van christenen wereldwijd. Daarom voeren wij dit jaar actie voor hen.
Voor het meisje uit Madhya Pradesh komt onze inzet te laat, maar voor al die andere christenen –jongeren en ouderen– kunnen we wél veel betekenen. Doet u mee? ouderen– kunnen we wél veel betekenen. Doet u mee?
Ab Jansen
Dit artikel verscheen in het RD. Lees meer artikelen op de actiepagina www.steundel.nl.