Tijdens een samenkomst bij Anisha thuis – ergens in India – dringen opeens boze hindoe-extremisten binnen. Ze grijpen Anisha’s vader en de voorganger en sleuren hen naar buiten. “Jullie dwingen mensen tot bekering!” roepen de mannen en ze beginnen op beide christenen in te slaan.
Ik stel mij een verlammende angst voor als je dit tafereel bekijkt. Maar in plaats van toe te kijken, dringt Anisha zich door de woedende mensenmassa heen en gaat tussen de aanvallers en beide christenen in staan. “Waarom doen jullie dit?” roept ze. “Het is óns geloof. Laat ons geloven wat we geloven. Laat hen gaan!”
In Mattheus staat ongeveer dit: ‘Gezegend degenen die worden vervolgd in Mijn Naam.’ We zijn dus erg gezegend!
Overrompeld door de moed van de jonge vrouw staken de extremisten de mishandeling en laten Anisha’s vader vrij. Wel nemen ze de voorganger en Deepak, de broer van Anisha, mee naar het politiebureau, om hen te beschuldigen van ‘gedwongen bekeringen’. Dat is een misdaad in dit deel van India. Uit angst om mishandeld te worden, ondertekent Deepak een valse verklaring waarin hij bevestigt dat zowel de voorganger als zijn vader hindoes tot bekering dwingen.
Ook nu zit Anisha niet stil. Zo snel mogelijk gaat ze beide christenen achterna. Op het politiebureau hoort ze van de valse verklaring van haar broer. Onmiddellijk spoort ze hem aan om die verklaring in te trekken. Na wat aarzeling luistert Deepak naar zijn moedige zus en de verklaring wordt teniet gedaan, Deepak mag alsnog naar huis.
Later, als Anisha over de gebeurtenissen vertelt, geeft ze toe dat ze bang was. Maar tegelijk ervoer ze ook een diepe en vreugdevolle vrede. Ze zegt: “In Mattheus staat ongeveer dit: ‘Gezegend degenen die worden vervolgd in Mijn Naam.’ We zijn dus erg gezegend!”
Ik vind Anisha’s verhaal een prachtig beeld van de vervolgde kerk: zwak maar moedig, vervolgd maar vreugdevol, bezorgd maar vastbesloten trouw te blijven. Anisha’s houding doet me ook denken aan u. Toen haar vader werd mishandeld, liet Anisha hem niet aan zijn lot over. Toen haar broer gevangen zat, kwam ze voor hem op. Net als dat u uw vervolgde broers en zussen niet vergeet door hun verhalen te lezen, te bidden en te geven.
Bedankt!
