Als Mustafa hoort dat zijn jongere broer christen is geworden, is hij boos, nee woedend. Hij besluit om daar iets aan te doen… Maar net als in het bekende Paulusverhaal is er ook nu sprake van een onverwachte wending.
De broers Mustafa en Omar groeien op in Marokko, een land waar de islam verstrengeld is met bijna elk aspect van het leven. Als een evangelist de stad bezoekt waar beide broers wonen, komt Omar in aanraking met het Evangelie. Als Omar het Evangelie gaat begrijpen, geeft hij zich over aan de Heere Jezus.
"Als U de hele wereld regeert, kunt U mij ook de waarheid laten zien!"
Bijbel vol onjuistheden
Mustafa: “Als oudste broer moest ik mijn broederplicht vervullen. Ik haatte het christendom en ik heb Omar direct het huis uitgeschopt. Het is onmogelijk om je huis te delen met een afvallige. Alle christelijke lectuur die ik van hem kon vinden, inclusief zijn Bijbel, heb ik verbrand.”
“Ik bleef wel in contact met Omar, in de hoop hem terug te trekken naar de islam. Tijdens een van die bezoeken heb ik hem om een Bijbel gevraagd. Het moet niet moeilijk zijn om de fouten die erin staan aan te tonen en dan zal Omar wel terugkeren naar de islam, dacht ik.
Van zijn broer krijgt Mustafa een BijbelOmar gaf mij maar al te graag een Bijbel en hij gaf er een pen bij. Hij stelde voor dat ik alle verzen die een probleem voor mij vormden, zou markeren. Vervolgens bespraken we die met elkaar. Deze besprekingen gaven me echter geen duidelijkheid, maar ik voelde me steeds meer verscheurd tussen de islam en het christendom.
"Het was niemand minder dan Jezus Christus!"
Toen ik Mattheüs 7:7 las: ‘Bid en u zal gegeven worden; zoek, en u zult vinden; klop, en er zal voor u opengedaan worden,’ voelde ik voor de eerste keer een verlangen een antwoord te geven op deze vraag. Ik bad: God, waar bent U? Als U degene bent die de hele wereld regeert, bent U ook degene die mij de waarheid kan laten zien! Kan ik de waarheid vinden in de Koran of in de Bijbel?”
Oogverblindend
“In deze verwarrende tijd kreeg ik een visioen. Ik viel in een diep gat in de grond en terwijl ik van alles probeerde om mijn val te stuiten, zag ik plotseling een man. Zijn gezicht was oogverblindend licht en hij stak zijn hand naar mij uit en omhelsde mij. Toen het visioen vervaagde, voelde ik een diepe innerlijke vrede. Ik pakte de Bijbel en hij viel open bij Mattheus 7 – het gedeelte dat ik eerder benoemde. Op dat moment wist ik dat de Waarheid tegen me sprak. Ik herkende de Persoon die mijn hand vasthield en mij omhelsde: Het was niemand minder dan Jezus Christus!”
"Mensen dachten dat mijn werkeloosheid een oordeel van God was"
“Ik kon niet wachten om deze ervaring met mijn broer te delen. Hij nodigde mij uit voor een dienst en daar maakte ik kennis met zijn voorganger. Deze heeft mij geholpen om mijn diepere vragen te beantwoorden en na twee maanden kon ik de islam loslaten en mijn leven volledig toevertrouwen aan Jezus Christus.
Mijn vrouw Salma– die uiteraard moslima was - merkte al snel een gedragsverandering op. Maar ik straalde blijkbaar zoveel rust en vrede uit, dat ze er met geen woord over repte als ik uit de Bijbel las. In de gesprekken die we daarna voerden, raakte ze overtuigd dat Christus het waard is om te volgen.”
Onder druk
“In die tijd raakte ik werkeloos. Lokale ondernemers brachten mijn werkloosheid in verband met mijn christelijk geloof en niemand wilde mij meer hebben. Mijn moeder zei tegen me dat God me had vervloekt, omdat ik de islam heb verlaten. Mijn familie werd steeds bitterder tegen ons.”
Alle banden die er waren tussen de uitgezette vreemdelingen en Marokkaanse burgers, werden door de overheid onder de loep genomen. “Ik kon erop wachten, dat ik hier meer over zou horen”, vertelt Mustafa verder. “Op een dag kreeg ik een telefoontje met de mededeling dat ik me moest melden bij het politiebureau. Bij aankomst werd er met nadruk gevraagd welke religie ik aanhing. Toen ik ‘het christendom’ zei, werd de officier direct kwaad. Volgens zijn gegevens woonden er in mijn dorp geen christenen. Ik zei tegen de officier dat ik bereid was gearresteerd te worden omdat ik christen ben, maar de officier liet mij gaan.
"We kregen aantrekkelijke financiële voorstellen om terug te keren naar de islam"
Een week later werd ik weer gebeld en men sommeerde mij naar het bureau te komen en mijn vrouw mee te nemen. Mijn broer Omar was op dat moment in het buitenland. Mijn vrouw en ik werden gescheiden ondervraagd. Ik stond erop dat ik de ondervraging van mijn vrouw kon volgen, zodat ik zeker wist dat haar niets werd aangedaan. Terwijl ik toekeek, werd ik overweldigd door Gods genade. Ineens begreep ik de woorden uit Lukas 12:12: ‘Wanneer zij u dan zullen brengen voor de overheden wees dan niet bezorg hoe of wat u ter verdediging moet zeggen, want de Heilige Geest zal u dat uur leren wat u moet zeggen.’ Mijn vrouw had nog nauwelijks bijbelkennis, maar weerlegde de vragen op een zeer indrukwekkende manier.”
Financieel voorstel
“Twee weken later werden we opnieuw ondervraagd en dit keer deden agenten van de Marokkaanse inlichtingendienst mee. Ze bestookten ons met vragen, afgewisseld met aantrekkelijke financiële voorstellen om ons terug te lokken naar de islam. Ik kreeg dan weer een pak slaag, dan weer gedroegen ze zich weer als mijn beste vrienden.
Ondertussen bleven ze maar vragen stellen over mijn christenzijn en met welke christenvrienden ik contact had. Ondanks alles hebben we ervaren dat God heel dichtbij was.” De ondervragingen duurden jarenlang en in 2012 ontdekte Mustafa dat zestien mensen uit hun gemeente ook regelmatig werden ondervraagd. Uit angst hebben tien christenen zich tegen hem gekeerd.
"De politie stuurde een brief naar onze dorpsgenoten dat wij de islam hadden verlaten."
Mustafa: “Ik had verwacht dat er een arrestatie zou volgen, maar uiteindelijk werd ons gevraagd om ons christelijk geloof schriftelijk te formuleren. Ik dacht dat we het moeilijkste gehad hadden, maar daarna volgde een nieuwe vorm van vervolging.”
Buitengesloten
“De volgende dag stuurde de politie een brief naar alle dorpsgenoten met de aankondiging dat wij de islam hadden verlaten. Ineens keerden al onze buren, vrienden, familieleden en kennissen zich tegen ons en waren we bij niemand nog welkom. Sommigen van hen werden actief vijandig, bespioneerden ons en waren bereid om al onze christelijke activiteiten bij de politie te melden. In de zwartste tijd van ons leven ontvingen we van God een bijzonder geschenk. We hadden al zeven jaar gebeden om een kind en we hadden bijna de hoop opgegeven, maar God verraste ons met een zoontje.”
De politie stuurde een brief naar de dorpsgenoten van Mustafa, met grote gevolgen.Drie jaar later kreeg de voormalige directeur van het weeshuis een visum van een week om Marokko te bezoeken. “Het was fijn om hem weer te zien. We aten en baden samen. De buurt had direct in de gaten dat er een vreemde op bezoek was en al snel stond er een groep mensen voor het huis. Sommigen van hen liepen gelijk naar het politiebureau om te vertellen dat er een ‘missionaris’ bij ons thuis was. De situatie was zeer bedreigend. Gelukkig is het niet geëscaleerd. Ondanks dat we ons alleen voelden staan, konden we kracht putten uit ons geloof in Jezus Christus en bij elkaar. We namen veel tijd voor gebed en dat gaf ons hoop.”
Een nieuw begin
Inmiddels is het een aantal jaar later. Mustafa heeft gestudeerd aan een seminarie in een ander Noord-Afrikaans land dat door een van de zusterorganisaties van SDOK ondersteund wordt. Tijdens deze studie wordt duidelijk dat het beter is als het gezin naar een andere plaats verhuist. Mustafa ontvangt wat middelen om de verhuizing door te zetten en ze wonen nu dichter bij een grote stad.
Mustafa: “We zijn inmiddels begonnen met een gemeente voor ex-moslims. En onlangs hebben we iemand mogen dopen. We zijn beiden zo dankbaar dat we dit mogen beleven! Ik vind het heerlijk om nieuwe gelovigen toe te rusten met bijbelkennis en hen te troosten als ze tegenstand ervaren. We zijn er ook zelf doorheen gegaan en we weten hoe het is om in eenzaamheid en tegenstand je weg te moeten gaan.”
"Soms zit mijn zoon thuis verzen uit de Koran te reciteren en dan bloedt mijn hart."
Islamitisch onderwijs
“Wat we nog heel ingewikkeld vinden, is om onze zoon als christen op te voeden in een dominante moslimcultuur. Hoewel onze zoon dapper zegt dat Jezus zijn Koning is, wordt zijn denken ook beïnvloed door zijn omgeving. Soms zit hij thuis verzen uit de Koran te reciteren en dan bloedt mijn hart. Ik wil niet dat hij vertrouwd raakt met dit gedachtegoed. Ik zou hem graag naar een privéschool sturen, maar ondanks dat Salma een baantje heeft, zijn onze inkomsten onvoldoende.”
In veel islamitische landen is onderwijs voor christelijke kinderen een uitdagingBoodschap voor christenen in vrijheid
“Ik hoop dat christenen die wonen in een land waar je vrijheid van godsdienst hebt, deze vrijheid goed zullen gebruiken. De zendingsopdracht van Jezus is duidelijk 'Ga dan heen en onderwijs alle volken’. Je hoeft je vrijheid alleen maar te gebrui-ken om nieuwe zielen voor Christus te winnen.”
