Na gebed en samenzang vertelde Rolo – vol emotie en expressie – zijn indrukwekkende levensverhaal.
Het verhaal van Rolo
Rolo groeide op als straatjongen; zijn ouders konden niet voor hem zorgen. Hij raakte betrokken bij guerrillagroepen die hem gouden bergen beloofden: vrede, vrijheid, hoop. Maar niets bleek minder waar. Hij werd met harde hand opgeleid en leerde zijn emoties te onderdrukken – zelfs tijdens de vreselijkste gebeurtenissen om hem heen. Twintig jaar lang leefde hij als gevangene in deze wereld.
Op een dag hoorde hij gezang uit een kerkje. De blijdschap en vriendelijkheid van de mensen trokken hem aan. Later ontmoette hij op straat een christen die hem de hand schudde en voor hem wilde bidden. Toen hij diezelfde broeder opnieuw tegenkwam, bad deze in het geheim met hem. Rolo brak. Hij huilde als nooit tevoren – een bevrijdende ervaring na jaren van emotionele verharding. In gedachten bad hij tot God:
“Als U bestaat, wilt U mij dan redden?
Als ik gered word, zal ik U dienen met alles wat ik heb.”
Op wonderlijke wijze wist hij te ontsnappen. Christenen vingen hem op en hielpen hem om te groeien in geloof. Sindsdien keert Rolo, met gevaar voor eigen leven, telkens terug de jungle in om het Evangelie te delen en Bijbels te verspreiden.
Meerdere keren ontsnapte hij op miraculeuze wijze aan de guerrillagroepen. Zo werd hij ooit omsingeld door strijders. Net toen ze hem wilden doden, werden ze via de walkie-talkie met spoed weggeroepen. Een andere keer bleef hij roerloos staan terwijl strijders hem omringden. “Heer, red mij,” bad hij. Tot zijn verbazing zagen ze hem niet eens staan – zelfs niet toen ze een wapen vlak naast hem neerlegden (Gen 19:11, 2 Kon 16:18). Pas toen ze vertrokken waren, kon hij zijn reis met een rugzak vol Bijbels voortzetten.
De link naar ons leven hier
André van Grol, directeur van SDOK, trok de lijn door naar ons leven hier in het Westen. Hij vertelde over Tuwen uit Eritrea, die jarenlang ernstig werd gemarteld vanwege haar geloof. Na vijftien jaar wist ze te vluchten. Maar haar uitdaging in Europa is van een andere orde:
“Toen ik gevangen zat, wist ik wie mijn vijand was. Nu is die minder zichtbaar – het komt via afleidingen als social media of door de continue drukte van het leven. Het houdt me af van een toegewijd leven aan God.”
Richard sloot af met het aangrijpende verhaal van een gezin in India dat op het dorpsplein werd neergeschoten omdat zij ten opzichte van het dorpshoofd Jezus niet wilden verloochenen.
Samen zongen we:
Ik heb besloten de Heer te volgen;
Nooit keer ik terug, nooit keer ik terug.
Zou niemand meegaan, ik blijf Hem volgen;
Nooit keer ik terug, nooit keer ik terug.
De wereld achter en Jezus voor mij;
Nooit keer ik terug, nooit keer ik terug.
Het mooie is dat het dorp, waar dit gezin hun leven gaf voor Jezus, daarna massaal tot geloof kwam. Het voorbeeld van radicale toewijding van het gezin raakte de harten van velen.
En nu… jij?
De avond eindigde met een indringende vraag aan ons allemaal:
Zijn wij bereid radicale keuzes te maken om Jezus te volgen in onze seculiere wereld?
Reflectievragen om mee te nemen:
- Op welke manier daagt het getuigenis van Rolo jou uit tot radicale toewijding?
- Welke les uit zijn verhaal kun jij toepassen op jouw leven?
