Keo vertelt hoe hij en zijn gezin vier jaar geleden Jezus Christus leren kennen. Zijn zoon Khamphuy*, dan twaalf jaar oud, is ernstig ziek. Maandenlang heeft hij moeite met ademhalen. Keo geeft al zijn geld uit aan toverdokters, die hem opdragen om allerlei dieren te offeren en zo boete te doen voor zonden die de ziekte misschien veroorzaken. Niets helpt. Omdat de situatie van de jongen verslechtert, neemt Keo hem mee naar een ziekenhuis. Maar ook daar kunnen de artsen niets voor Khamphuy doen.
Genezing
Als Keo’s schoonzus hoort van de ziekte van Khamphuy, vertelt ze Keo over een christelijke leider in haar dorp. Keo en zijn vrouw zijn ten einde raad en besluiten uiteindelijk om deze christelijke leider op te zoeken. Die bidt voor Khamphuy, samen met andere christenen. De dagen daarna verbetert de conditie van de jongen. Als Keo ziet dat zijn zoon na het gebed geneest, wil hij meer weten over het christelijk geloof. Enkele dagen daarna vertrouwen hij en zijn gezin hun leven toe aan Christus. “We bleven een week in dat dorp en wilden alles weten over God”, vertelt Keo. “We wilden leren hoe we God konden aanbidden, welke liederen we konden zingen en hoe we de Bijbel moesten lezen.” Ook Khamphuy geeft zijn leven aan Jezus. “Ik weet heel goed dat God mij heeft genezen”, getuigt hij.
“Ik weet heel goed dat God mij heeft genezen”
Druk
Nu hij en zijn gezin christen zijn geworden, weet Keo dat zij met tegenstand te maken zullen krijgen. Leiders in zijn eigen dorp hebben vlak daarvoor gedreigd dat alle christenen uit het dorp zullen worden verbannen. “We zullen te maken krijgen met vervolging, maar we vertrouwen op God”, zegt Keo tegen zijn vrouw. “We hoeven niet bang te zijn voor degene die ons lichaam kan doden, we moeten Degene vrezen Die onze ziel kan doden.” Het nieuws over de bekering van Keo en zijn vrouw gaat als een lopend vuurtje door het dorp. Zo’n twintig dorpsleiders komen naar hun huis en zetten hen onder druk om hun geloof af te zweren. Keo en zijn vrouw weigeren. Nadat zij getuige zijn geweest van de genezing van hun zoon, kunnen ze hun Heere niet verloochenen. Niet veel later wordt hun de toegang tot de waterpomp van het dorp ontzegd.
Gevaar
Maar de kersverse christenen laten zich niet uit het veld slaan: ze beginnen vrijmoedig te getuigen over Gods werk in hun leven. Ze zien hoe God werkt in het leven van mensen om hen heen. In het huis van Keo komt nu een kleine huisgemeente samen, met christenen uit de wijde omtrek. Sommigen van hen lopen elke zondag vele kilometers om het Woord van God te kunnen horen. Langzaam neemt het aantal gemeenteleden toe.
De christelijke activiteiten van Keo brengen ook gevaar met zich mee. Niet lang geleden verdween een toegewijde evangelist uit de regio spoorloos. Maar Keo blijft vertrouwen op zijn Heere en legt de toekomst in Zijn handen. “Bid alstublieft voor me, dat ik een sterk geloof blijf houden”, zegt Keo, “Bid om wijsheid hoe ik mijn familie bij Jezus Christus kan brengen. Bid dat de mensen rondom ons door ons heen God zullen zien.”
“Bid dat de mensen rondom ons door ons heen God zullen zien.”
Christenen in Laos
Veel inwoners van Laos hangen een traditionele volksreligie aan, die recht tegen het Evangelie indruist. Bekering tot het christendom wordt gezien als afwijzing van familietradities en het verzoeken van de geesten van de voorouders. Om die reden worden christenen uit hun huizen en dorpen verstoten. Ze worden geweigerd bij scholen en hebben minder kans op een baan. Soms worden christenen gearresteerd en gedwongen om hun geloof af te zweren.
