De ontmoeting met "Tito", afgelopen jaar in Colombia, vond ik (medewerker van SDOK) een tikkeltje ongemakkelijk.
De kleine voorganger uit Colombia is gespannen. Misschien ook wel terecht, hij heeft een niet al te best bericht gekregen. Tito moet morgen op het matje komen van de plaatselijke guerrillagroepering. “Ze weten waar ik woon, ik moet wel.” Deze ‘uitnodiging’ kan van alles betekenen. Al vaak genoeg werd het voor mede-voorgangers het einde van hun leven. Toch twijfelt de Colombiaanse voorganger niet óf hij zal gaan. “God is degene die Zijn zaak verdedigt. Ik kan nergens toevlucht zoeken dan bij Hem.” Ik zit te draaien op mijn stoel. Morgen kan Tito’s laatste dag zijn. De voorganger doet niet wat ik zou overwegen: vluchten, verhuizen of rillen van angst. De volgende dag legt hij zijn leven in de handen van Zijn Heere. Ik blijf ongemakkelijk achter.
Wat gebeurde er verder?
Direct na het gesprek met de voorganger, 30 september 2016, stuur ik een gebedsoproep naar mijn collega’s in Nederland. Het bericht wordt ook gedeeld met zusterorganisaties over de hele wereld. Binnen 24 uur bidden letterlijk tienduizenden mensen voor de Colombiaanse voorganger. Ik was niet verbaasd toen ik later hoorde dat God Tito had gespaard. Tot vandaag de dag gaat de moedige voorganger door met zijn werk!
Strijd mee!
SDOK gelooft dat gebed onmisbaar is in het ondersteunen en bemoedigen van vervolgde christenen. Daarom roepen we christenen in Nederland op om te bidden voor vervolgde broeders en zusters. Strijdt u mee in gebed?
Bid mee!